сыпырып үйіп қою

См. также в других словарях:

• бет моншағын сыпырып тастау — (ҚХР) ұят намысты жиып қою …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әппәр — Диндар гаиләләрдә: балалар телендә амин тотуны аңлата. ӘППӘР ИТҮ – Ашап туйгач бит сыпырып кую (амин тоту) …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• себерү — (СЕБЕРТҮ) – 1. Себерке, канат кебек нәрсәләр белән сыпырып, әйбернең, урынның өстен чүптән, тузаннан арындыру, тазарту. Карны очыртып, астан гына исү (җил, буран тур.) 3. күч. Бөтенләйгә куып җибәрү, сөрү …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• сыдыру — 1. Нык ышкылып тырнау; ышкылган җирдә эз калдыру. Ирексездән сыдырырга юл кую 2. Каурыйны, яшь чыбыкны һ. б. ш. ике бармак арасына яки учка кысып үткәреп, йон бөртекләреннән, яфрак, бөре һ. б. чистарту. Үсемлек сабагындагы вак тармакларны,… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• ялау — I. ф. 1. Нәр. б. тел тидереп сыпыру. Тел белән тидергәләп, сыпырып җыя җыя ашау, эчү (хайваннар тур.) 2. күч. Ут ялкыны, кояш һ. б. ш. тур. : бик тиз генә кыздырып, көйдереп, яндырып алу яки эретеп юкка чыгару ялкын аларның кулларын ялый. II.… …   Татар теленең аңлатмалы сүзлеге

• балақ бау — Саят құстарының (бүркіт, қаршыға, ителгі) аяқтарына (балақтарына) тағылатын былғары яки қайыс бау. Балақ баудың екі басы құстың сирағын қажамайтындай етіп жасалады, ол үшін жалпақ былғарының астына киіз тігіледі, оған ортақ бау тағылады. Құсты… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• бақалы — (Алм., Еңб қаз.) топанның ұсағы. Б а қ а л ы соломды бидайдың бетінен сыпырып аламыз (Алм., Еңб қаз.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бүткіл — (Алм., Шел.; Қ орда: Жал., Сыр.; Жамб.: Қорд., Шу; Ақт., Қараб.; Түрікм., Красн.) бүкіл, барлық. Б ү т к і л колхозымызға қарасты жер осы атырап Қ орда., Сыр.). Б ү т і л қора жайды сыпырып қойдым (Жамб., Шу). Б ү т к і л жердің жарымынан… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• көң — 1 (Қост.: Жанг., Об.; Гур., Маңғ.; Жезқ.: Ж.арқа, Ақ.; Орал, Орда; Сем., Аяг.) мал қыстайтын тұрақты қоныс орны, қыстау. Малшылар биыл, к ө ң г е ерте қонды (Қост., Об.). Қысқа қарағанда отырықшы ел к ө ң г е кіреді (Гур., Маңғ.). Бұл бұрын… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• күсу — 1 Қ орда., Қарм.) аулақ болу. Мұндай жарамсыз істен к ү с у қажет Қ орда., Қарм.) 2 Қ орда., Арал; Ақт., Ырғ.; Гур., Маңғ.) сыру, қабу. Қойдың жабағысын шекпеннің ішіне к ү с е м і з (Ақт., Ырғ.). Қой жүнінің талдырмасын шидем қылып к ү с е д і… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қастауыш — 1 (Қост., Жанг.) қара күйе. Киімге қ а с т а у ы ш түсіпті (Қост., Жанг.) 2 1. (Гур., Маңғ.) егіннің қара күйе болып кететін ауруы, қара күйе. Қолаң шашты, қой көзді, Қ а с т а у ы ш қасты Ақжүніс (Ер Тарғын, 25). 2. (Ақт.: Ойыл, Жұр.) қара күйе… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі